Şafak 47...

Dün doktora gittik, aylık anlamdaki son kontrolümüzmüş bu.. Bugün itibariyle tam olarak 31 hafta 5 günlüğüz, bundan sonra her hafta NST ye bağlanacağız, 2 hafta da bir de doktorumuza görüneceğiz. 10 Nisan daki son doktor kontrolümüzden sonra da inşallah 16 Nisan 2008 tarihinde bebeğimizle buluşacağız..

.

Hamileliğimin başından beri hep normal doğumu düşünmüş olmama rağmen, kardeşimin doğumdan 15 gün sonra olmak zorunda kaldığı hemoroid ameliyatı ve sonrasındaki acılı süreç gözümü o kadar korkuttu ki, bende de hamilelik öncesinde onun kadar olmasa da benzer bulgular olduğundan, vazeçtim normal doğum yapmaktan... Bu konuyu her düşündüğümde içimde hissettiğim vicdan azabı, maalesef duyduğum korkuya yenik düştü... Allah korusun doğumdan sonra benden kaynaklanabilecek herhangi bir sorun nedeniyle acı çekmekten, aslında en çok da bu nedenle oğlumla gerektiği gibi ilgilenememekten, ona ayıracağım sürenin başka konulara harcanmasından çok korkuyorum ben.. İstiyorum ki doğumdan sonra sağlıkla, huzurla evimize dönelim, yeni hayatımıza başlayalım, sadece o olsun hayatımızın merkezinde.. Kendim de dahil olmak üzere kimse için bölünmesin oğluma ayıracağım zamanlar.. Allah yardımcımız olsun..

.

Emre oğluşum tam 42 cm. olmuş, 1837 gr. (Maşallah diyelim:-)))) Gelişimi çok güzel dedi doktor amca.. Herşey yolunda çok şükür...

.

Başlıkta da dediğim gibi şafak 47 deyiz ve gün sayıyoruz mutlu sona doğru.. 16 Nisan 2008 Çarşamba, büyük gün.

.

Doğacaksın yeni günlere,

kozasından çıkan bir kelebek kadar özgür.

Özgürlüktür en güzel hediye doğmasını bilenlere.

Sen doğ, güneş gibi dünyama.

Sen doğ, çiçek gibi doğaya.

Sen doğ, yalnızlığımdan hayatıma.

Ve o gün yaşgünüm...

Ve o gün birinci yaşım olsun....