Nerede kalmıştık ?

Taaa Temmuz ayından beri yazmadığıma inanamıyorum.. Çok ara verdim ama nedense yazacak enerjiyi bulamadım kendimde, aslında tarihe not düşmek için sıklıkla yazmak istiyordum oğlumun gelişimini ama olmadı.. Neyse bundan sonra sıkça yazarım inşallah.

Kendimi affettirmek için çokça fotoğraf paylaşayım bari:-)))

Ana-oğul sefası...

Uğur böceklerimiz Emrfe ve Yağmur kuzenler :-)

Şirin babayım ben:-)


Gülen surat :-)

Bayram şekeri bu:-)

Oğlumun yer yatağı sefası :-)

Son halimiz...

Bu arada oğlumun iki adet dişi çıktı alttan.. Bugün itibariyle 8.800 gr. ve yaklaşık 65 cm. (Maşallah diyelim:-)boyundayız. Kendisi 6. ayını bitirdi, 7. ayın 13. günündeyiz..

Malesef 3 gündür feci şekilde nezleyiz.. Babamızdan kaptı.. Ağzı burnu gözleri nasıl akıyordu yavrumun, dün tüm gün o ağladı, ben ağladım çaresizlikten. Hemen doktora gittik tabi, sadece nezle imiş.. Bugün daha iyiyiz neyseki..

Ben küçükken annem hastalandığımda annem hep "aman siz hasta olmayın kızım ben olayım" derdi.. Şimdi anlıyorum onu.. Çok zormuş hasta olması, gözlerinde nasıl bir çaresizlik var ve elinizden birşey gelmiyor.. Allah beterinden saklasın herkesin yavrusunu...

Şimdilik bu kadar..