06 Ağustos 2009

Uykusuzum, uykusuzsun, uykusuz...

Tahmin edeceğiniz gibi sıra geldi uyku olaylarımızı yazmaya..
Emre doğduğu gün hastanedeki bebek hemşiresi, ilk gece uyumakta zorlanırsa kucağınıza alın ve sarılın ona, rahatlar ve uyur demişti.. Biz de ne bilelim bu işin o geceyle bitmeyeceğini..
Kucağımızda yatırdık yavruyu o gece ve sonraki gece ve sonraki 3 ay boyunca... Emre eve geldikten sonra sırtüstü yatmayı hep reddetti ve mememde uyuduktan sonra da sırtüstü ya da yan yatırırsak hep 10-15 dakika sonra uyandı ve ağlamaya başladı.. Bizde madem kucağımızda uyuyor bari uyusunda nasıl uyursa uyusun deyip, 3 ay koynumuzda yatırdık kuzuyu.. Hatta o kadar nefret ederdi ki sırtüstü yatmaktan, altını bezlemek için yatırdığımızda katılarak ağlama krizlerine girdiğinden, birkaç ay boyunca altını değiştirirken fön makinası çalıştırdık yanında, dikkati dağılsın diye..
Akşamları saat 9 gibi beni emip, uykuya dalınca saat gece 3 e kadar babasının kucağında, sonra sabaha kadar benim kucağımda uyudu yavrucuk.. Ta ki yaz gelip de sıcaktan rahatsız olana dek. 3 ayını doldurunca da doktorumuzdan onay alıp yüzüstü yatırmaya başladık oğlumu.. (Bu konuda Figen in öngörüsünü unutamam, tecrübe başka şey tabi:-)))
Emrecik babasının kucağında..

Halen de yüzüstü yatar uyurken, bazen döner ama kısa sürelidir hep..
Geçen yazki hallerimiz, emrecik öğlen uykusunda, annesi uykusuz:-(
Uykuya geçme konusu ise halen çözümsüz bir problemdir bizde.. Emre gece uyandığında kendi kendine tekrar uykuya dalabilen bir çocuk olmadığından, gece hep beni emer, uykuya dalar. Eğer emdi ama uykuya dalamadıysa sallarız onu salıncağında.. İyica dalınca da yerine koyarız.. 5,5 aylık olduğundan beri kendi odasında ve kendi yatağında uyuyor kuzucuk..

Ben çalışmadan önce öğlen uykularında da önce salıncakta sallayıp sonra yerine bırakıyordum oğlumu.. Çalışmaya başladıktan sonra ise babaannesi önce ayağında uyuttu kuzuyu bir süre.. Şimdi ise yanına uzanınca uyuyormuş kuzucuk kendi kendine.. Arada uyandığında ise azıcık pışpış ile yeniden dalıyormuş (maşallah diyelim).

Tabi bunları duyan anne kıskançlık triplerine girer mi? Girer... Üstüne benimle de yatakta uyusun, salıncağı kaldıralım artık hayalleri kurar mı? Kurar.. Peki geçen haftasonunu sinir stres içinde bu iş ile heba eder mi? Eder.. Başarılı olur mu peki? Hayırrrrrrrrrrrrrr....

Geçen hafta sonu hem babaanneden dinlediğin uykuya dalma hikayelerine gıpta edip, hemde internette bolbol yatır-kaldır tekniğini hikayesi okuyunca deneyelim şansımızı dedim..

Önce kuzuya ılık bir duş aldırdım, karnını doyurduk, emzirdim, süt içirdim ve telkinler eşliğinde yatırdım yatağına.. ben de çektim sandalyeyi yanına, şarkılar, masallar, oyuncaklar, oyunlar derken tam 60 dakika boyunca debelendim. Ama benim kuzum bırakın yatağa yatmayı, yatağına oturmadı bile.... Hep ayakta, hep beni al buradan diye yalvaran bakışlarla.. Bir ara okadar daraldımki çıktım odadan, ama ne mümkün sakinleşmek.. 2-3 dakika sonra geri döndüğümde kuzum salya sümük ağlamış, yüz göz birbirine girmiş vaziyette yalvarıyordu bana al beni diye..

Ağlamasını duyan kayınvalidem (üst katımızdalar) telefon edip ne oldu dedi.. Ben de anlattım olayları.. Zorlama istemiyrorsa, getir de biraz sakinleşsin dedi.. Çıktık kuzuyla üst kata.. Babaanne aldı kuzuyu, yatırdı birlikte uyudukları yatağa, koydu yastığıda yatağın ortasına, hadi oğlum nennniiii yapalım artık dedi.. Alt katta kendini parçalayan kuzucuk hoppp attı kendini yastığa kendi kendine nen nen nennnn diye başladı nenni söylemeye.. Ay ölürmüsün öldürürmüsün derler ya... Nasıl üzüldüm, nasıl zoruma gitti anlatamam.. Niye benimle böyle uyumuyor diye bayağı bir dert ettim ogün.. Sonunda mis gibi, uyudu kuzu...

Akşam babacıkla konuştuk bu konuyu, gece kendisi uykuya dalsa bile başında beklemek gerekecek nasılsa, bırak sallayalım yine dedi.. Benim de kafama yattı tabi... Sonunda pes ettim..

Bilmem bu sallama işi ne zamana kadar sürecek? Şimdilik pes etmekle kalmadık, itaat ediyoruz kuzumuzun isteklerine....
Şimdilik...

4 yorum:

ZeyNes dedi ki...

Filiz ben de çok sık duyduğum kendi kendine uykuya dalabilen bebek hikayeleri yüzünden kafayı yemek üzereyim.Ben mi beceremedim bu çocuğa uyumayı öğretmeyi acaba?Sizde ki durumun bir benzeri bizde yaşanıyor.Zeynep ya emerek ya da ayakta sallanarak uyuyor,yatağına koyuyorum,ama max 1 saat sonra uyanıyor.Bende sabaha kadar en az 10 defa uyan-uyut-yatır yapamadığım için yanıma alıveriyorum.Sonuç biz Zeynep'le birlikte yatıyoruz:(

Handan dedi ki...

Bilgehan da tam 15 gün uyumamıştı . Ay kucağımda yamuk yumuk uyuyor, yatağa yatmasıyla birlikte sanki dikenli bir yere atmışım gibi ağlıyor. 15 gün sonra bir de yüzüstü yatırayım dedim. Mışıl mışıl uyudu :) Bazı bebekler doktorlar ne derse desin kendi istedikleri gibi uyuyorlar :)

Burcu dedi ki...

Filiz merhaba, montessori grubundan bloguna gidim. Benim de haftaya 18 aylık olacak bir kuzum var. Ben de hep sallayarak uyutuyorum ama bakıcımız yatağına yatırdığında anında uyuyor. Benim de zoruma gitmişti başlarda ama şu var ki ve gerçek ki, babaya ve özellikle anneye naz yapıyorlar.ben yalan sanırdım, kendini kandırıyor anneler sanırdım ama bakıcısının yanında melek olan çocuk, işten geldiğimde benim yanımda tam bir canavara dönüşüyor. tatilde uyutmadım denemek için. ayakta kalabildiği kadar kalsın dedim. normalde aksam 9da uyuyan çocuk, gece 11e kadar oynadi bizimle. sonra hadi dedim ee ee yapalımmı? kafa salladı tamam diye, verdim emziği ağzına yatağa yattı ben elini tuttum (bu arada tv açık, ses sonuna kadar açık) döndü döndü uyudu. sonraki 4 günde de bu şekilde uyudu. Yani diyeceğim o ki, uyku sıkıştırınca ayakta bile uyur bu yaramazlar bence.. Tabii çocuktan çocuğa değişir ama...

yeşim dedi ki...

Filiz merhaba,
ben de montessori grubundan girdim bloguna. benim oğluşum 11 aylık, malesef ben de kendi kendine uyutmayı şu ana kadar başarabilmiş değilim, çok ümitli de değilim açıkçası. Gece memede uyur, gece uyanmalarında da hep emerek uyur. Gündüz uykuları zaten ayakta sallayark oluyor. Nasıl alıştıracağım bilmiyorum valla...