19 Şubat 2010

Ben çocukken...


Mimlenmişim ben, yanıtlarken çok zevk aldım... Umarım okuyanlar da zevk alırlar...

1-Sizi mimleyen kişiye link veriniz lütfen :

2-Çocukluğunuzda anne ve babanızla (ya da aile büyükleriyle) yapmış olduğunuz ve sizi siz yapan şeylere katkısı olan bir olay, bir aktivite, bir eylem… Ve hangi yönünüze katkıda bulunduğu…

Pazar kahvaltılarımız… Babam yalnız Pazar günleri evde olduğundan o günlerin kahvaltı keyfi bana hep sıcacık bir aile olmanın anlamısını ve önemini öğretti sanırım. Pazar sabahları biz uyanır uyanmaz annemlerin yatağına girer, onları da uyandırırdık hemen. Annem öncelikle kalkar sobayı yakar, evi ısıtırdı.. Ev ısınmadan ve sofra kurulmadan yataktan kalkmazdık.. Kahvaltıda hep özel bir şeyler olurdu : Yumurtalı ekmek ya da tost ya da patates kızartması gibi.. Tatları annem yaptığı için midir bilmem muhteşem gelirdi, halen daha annemin bazı özel yemeklerinin tadını kimselerde bulamam.. (En basitinden patates kızartması bile farklı olur).
.
3.Çocukken oynamayı en çok sevdiğiniz oyun ve oyun aparatı?
.
Galiba en çok lastik oynamayı severdim. Bildiğiniz (hatta yeni kuşakların bilmediği) d.on lastiği ile en az 3 kişiyle oynana bir oyundu.. Çok severdim. Bir de kız kardeşim Figen ile evde 5taş oynardık..

4.Sokakta oynar mıydınız?

Hem de çokkkkkk… Şanslı çocuklardık biz bence.. Oturduğumuz sokaktan araba geçmezdi ya da çok nadir geçerdi.. Evler birbirine yapışık apartmanlar değil, bahçeli müstakil evlerdi.. Her evin bahçesinde dadanabileceğiniz en az 1 meyva ağacı olurdu.. Çok ama çok zevkliydi sokakta vakit geçirmek.. Babam gelmeden eve girerdik mutlaka, tek kural buydu..
.
5-Çocukluğunuz ve ilk gençliğinizle ilgili keşke farklı olsaydı dediğiniz bir durum/olay…
.
Biz bahçe içinde 3 ayrı evde yaşayan ama hiç çok yakın ve sıcak olamamış bir aileydik. Diğer evlerde amcamlar ve halamlar yaşardı.. Büyüdükçe arkadaşlarımın ailelerinde görüp özendiğim hep beraber yenen uzun ve gürültülü bayram yemeklerine, akran kuzenlere geçirilen vakitlere hep gıpta ederek baktım. Şimdi oğlumun da çekirdek değil geniş ve samimi bir ailede yer alması için elimden geleni yapıyorum.
.
6-Çocukluk ve ilk gençlikle ilgili iyi ki böyle olmuş dediğiniz bir olay…
.
İyi ki kardeşim olmuş diyebilirim. Aramızda 2 yaş var sadece ve hep kardeş değil arkadaş gibi olduk, halen de öyleyiz… Hatta bir de ablam ve abimin olmasını isterdim sanırım.
.
7-Varsa çocukluk dönemine dair bugünü etkileyen bir olay, anı.
.
Annem fıtık ameliyatı olmak için hastaneye yatmıştı ve kardeşimle bana bakmak üzere rahmetli teyzem bize gelmişti.. Bir gece hastaydım herhalde ateşlendim.. Babam aldı beni kucağına gece karanlıkta düştük yola.. Yağmur yağıyordu ve boğazım acıyordu.. Şimdi ne zaman babama kızsam, istemeden sinirlensem, sakinleştikten hemen sonra pişmanlıkla birlikte bu sahne gelir aklıma.. Babam beni kucaklamış hastaneye götürüyordu, soğuktu ve yağmur çiseliyordu…
.
Toprak'ın annesine çok teşekkür ediyorum, zor gibi görünen ama çok zevkle yazdığım bir mim oldu.. Ben de Hülya'nın Tuna'sını, Girno'yu ve Birben'i mimliyorum.. Buyrun buradan yakın...

1 yorum:

Kıvır Anniş dedi ki...

eline sağlıkkk :)